Άγριες συνομιλίες

Όπως αναφέρθηκε στην ενότητα "Επανεξέταση της γεωργίας", μία από τις πιο σημαντικές πτυχές είναι η αλλαγή του παραδείγματος, ιδίως όσον αφορά τον βραχυπρόθεσμο στόχο που επικεντρώνεται στην αποτελεσματικότητα και το κέρδος. Συμφωνώ 100% με την υποστήριξη μιας ποικιλίας "φιλικών προς το περιβάλλον πρακτικών (από την περμακουλτούρα έως την αγροδιατροφή), πολυλειτουργικών τοπίων (στην ύπαιθρο και στα αστικά τοπία) και του τοπικισμού. Επιπλέον, θεωρώ ότι είναι σημαντικό:
-να δημιουργηθούν συμμετοχικά δίκτυα γνώσης και εμπειρογνωμοσύνης και να γίνουν πολύ πιο ορατά: να συνδεθούν και να μάθουν από καλές πρακτικές οι μικροί και μεσαίοι αγρότες.
- να στηρίξουμε τις "κοινές" καθώς και τις "συνεταιριστικές" δομές (οικονομικά αλλά και με εκπαιδευτικά προγράμματα, όπως το ERASMUS+) για να τις ενδυναμώσουμε και να τις προικίσουμε με περισσότερα εργαλεία και δομές.
- να δημιουργηθούν συνέργειες με άλλους τομείς της ευημερίας της ΕΕ και της υγείας των οικοσυστημάτων, όπως η τυπική και μη τυπική εκπαίδευση (περισσότερα δωρεάν και υποστηριζόμενα προγράμματα για μια κοινωνικο-οικολογικά φιλική γεωργία), καθώς και ο αλφαβητισμός σε θέματα υγείας και διατροφής.

-Η εξοικονόμηση γης (για την προστασία της ποικιλότητας) είναι επίσης δυνατή μέσω της αγροδασοπονίας, αλλά και αν παραμείνει περισσότερο πράσινο (από το μικρο έως το μακρο) σε άλλες περιοχές: δρόμοι, το σύνολο των επιφανειών και των επιφανειών των αστικών τοπίων και των περιχώρων, προσόψεις. Αν και η αστική γεωργία δεν θα λύσει το πρόβλημα, είναι αρκετά σημαντική, διότι "επικοινωνεί" γραμματισμούς και καλλιεργεί τον κοινωνικό μας ιστό (ediblecitiesnetwork
-Αναφορικά με τη διασύνδεση μεταξύ γεωργίας και οικονομίας: η γεωργία είναι η βάση για την παραγωγή υγιεινής διατροφής. Έτσι, μια γεωργία που δεν είναι φιλική προς το περιβάλλον είναι επιζήμια για την υγεία των πολιτών της ΕΕ (και του πλανήτη), δηλαδή σκέφτεται οικονομικά: προκαλεί επίσης ασθένειες από το υπερβολικό βάρος έως τις αναπνευστικές και ορμονικές παθήσεις.
Υπό αυτή την έννοια, οι φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές και προϊόντα πρέπει να έχουν χαμηλότερους φόρους ή να είναι απαλλαγμένα από αυτούς, αφού μακροπρόθεσμα συμβάλλουν στην υγεία των κοινωνιών. Σκεφτείτε μόνο τα εκατομμύρια ευρώ που επενδύονται από την ΕΕ για την έρευνα του διαβήτη των παιδιών και των νέων.

Η περμακουλτούρα ενσωματώνει ποικίλα φυτά και ζώα, μιμούμενη τα φυσικά οικοσυστήματα και ενισχύοντας την ανθεκτικότητα και την παραγωγικότητα. Βιώσιμες πρακτικές όπως η εναλλαγή καλλιεργειών, η αγροδασοπονία και η βιολογική γεωργία βελτιώνουν την υγεία του εδάφους και τη βιοποικιλότητα, ενώ παράλληλα μειώνουν την περιβαλλοντική επιβάρυνση. Για παράδειγμα, οι ποικιλόμορφες φυτεύσεις σε συστήματα περμακουλτούρας μπορεί να είναι πάνω από δέκα φορές πιο παραγωγικές από τις μονοκαλλιέργειες.

Για να διευκολυνθεί αυτή η μετάβαση, απαιτούνται σημαντικές επενδύσεις και πολιτική στήριξη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να πρωτοστατήσει, ανακατευθύνοντας τις γεωργικές επιδοτήσεις προς βιώσιμες πρακτικές, επιβάλλοντας αυστηρότερους περιβαλλοντικούς κανονισμούς και προωθώντας δίκαια εργασιακά πρότυπα. Χώρες όπως η Δανία και οι Κάτω Χώρες έχουν ήδη σημειώσει επιτυχία μέσω της αυστηρής διαχείρισης των θρεπτικών ουσιών και της γεωργικής καινοτομίας.

Δίνοντας προτεραιότητα στη βιώσιμη γεωργία, η ΕΕ μπορεί να αποτελέσει παγκόσμιο παράδειγμα, προωθώντας υγιέστερα συστήματα διατροφής, προστατεύοντας το περιβάλλον και εξασφαλίζοντας κοινωνική ισότητα.

Οι μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις συχνά υποστηρίζουν ότι οι εντατικές μέθοδοι καλλιέργειας υψηλής απόδοσης είναι απαραίτητες για την κάλυψη της παγκόσμιας ζήτησης τροφίμων. Επιμένουν ότι οι βιώσιμες γεωργικές πρακτικές είναι μη βιώσιμες και θα οδηγήσουν σε ελλείψεις τροφίμων, όταν η σύγκριση με είναι ένα αμφισβητούμενο και πολύπλευρο ζήτημα. Ενώ υπάρχουν βάσιμες ανησυχίες σχετικά με την απόδοση και την επεκτασιμότητα σε ορισμένα πλαίσια, εκτεταμένα επιστημονικά και εμπειρικά στοιχεία δείχνουν ότι με τη σωστή υποστήριξη, η βιώσιμη γεωργία μπορεί να παρέχει επαρκή τρόφιμα, διατηρώντας παράλληλα τη βιοποικιλότητα. Η αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση που περιλαμβάνει μεταρρυθμίσεις πολιτικής, πρόσβαση στην αγορά, τεχνολογική καινοτομία και παγκόσμια συνεργασία. Με την αντιμετώπιση αυτών των παραγόντων, είναι δυνατόν να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ της επισιτιστικής ασφάλειας και της διατήρησης της βιοποικιλότητας, εξασφαλίζοντας ένα βιώσιμο και δίκαιο μέλλον για όλους.

Αποκατάσταση φυσικών οικοτόπων, ελαστική παραγωγή τροφίμων, παρακολούθηση της υποβάθμισης του εδάφους και βιώσιμες πρακτικές, λιγότερα φυτοφάρμακα, αποκατάσταση θαλάσσιων οικοτόπων, υγροτόπων, καθώς η φυσική αποκατάσταση προστατεύει από τη φυσική απώλεια της βιοποικιλότητας. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως οι ακραίες πλημμύρες, οι καύσωνες, οι δασικές πυρκαγιές και οι καταιγίδες, μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια βιοποικιλότητας. Ως προτεινόμενα μέτρα είναι η βελτίωση των εκτάσεων των δασών και των φυσικών περιοχών, των υγροτόπων, των τυρφώνων, των θαλάσσιων περιοχών που έχουν βελτιωθεί, ως μέτρα για τη δέσμευση και τη δέσμευση του άνθρακα, προς την κατεύθυνση της μακροπρόθεσμης ουδετερότητας του άνθρακα, της βελτίωσης και του μετριασμού των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και της φυσικής αποκατάστασης.