Dzikie rozmowy

Jak wspomniano w "Rethinking agriculture", jednym z najistotniejszych aspektów jest zmiana paradygmatu, zwłaszcza w odniesieniu do krótkoterminowego celu skoncentrowanego na skuteczności i zysku. W 100% zgadzam się, że należy wspierać różnorodne "praktyki przyjazne dla środowiska (od permakultury po agrofestry), wielofunkcyjne krajobrazy (na wsi i w krajobrazie miejskim) oraz lokalizm. Ponadto uważam, że ważne jest:
-tworzenie sieci partycypacyjnych wiedzy i doświadczenia oraz uczynienie ich bardziej widocznymi: łączenie i uczenie się z dobrych praktyk dla małych i średnich rolników.
- wspieranie struktur podobnych do "commons" i "spółdzielni" (finansowo, ale także poprzez programy edukacyjne, takie jak ERASMUS+), aby wzmocnić ich pozycję i zapewnić im więcej narzędzi i struktur.
- tworzenie synergii z innymi obszarami dobrostanu UE i zdrowia ekosystemów, takimi jak edukacja formalna i pozaformalna (więcej bezpłatnych i wspieranych programów dotyczących rolnictwa przyjaznego społeczno-ekologicznie) oraz wiedza na temat zdrowia i odżywiania.

-Oszczędzanie gruntów (w celu ochrony różnorodności) jest również możliwe dzięki agroleśnictwu, ale także wtedy, gdy więcej zieleni (od mikro do makro) pozostanie w innych obszarach: na ulicach, na całej powierzchni miejskich krajobrazów i peryferii, na fasadach. Chociaż rolnictwo miejskie nie rozwiąże problemu, jest dość ważne, ponieważ "komunikuje" umiejętności i pielęgnuje naszą tkankę społeczną (ediblecitiesnetwork).
-W odniesieniu do powiązań między rolnictwem a gospodarką: rolnictwo jest podstawą produkcji zdrowego żywienia. Tak więc rolnictwo, które nie jest przyjazne dla środowiska, jest szkodliwe dla zdrowia obywateli UE (i planety), tj. myślenia ekonomicznego: powoduje również choroby, od nadwagi po choroby układu oddechowego i hormonalnego.
W tym sensie praktyki i produkty przyjazne dla środowiska muszą mieć niższe podatki lub być od nich wolne, ponieważ w dłuższej perspektywie przyczyniają się do zdrowych społeczeństw. Wystarczy pomyśleć o milionach euro zainwestowanych przez UE w badania nad cukrzycą dzieci i młodzieży.

Permakultura integruje różnorodne rośliny i zwierzęta, naśladując naturalne ekosystemy oraz zwiększając odporność i produktywność. Zrównoważone praktyki, takie jak płodozmian, agroleśnictwo i rolnictwo ekologiczne, poprawiają zdrowie gleby i bioróżnorodność, jednocześnie zmniejszając szkody dla środowiska. Na przykład zróżnicowane nasadzenia w systemach permakultury mogą być ponad dziesięciokrotnie bardziej produktywne niż monokultury.

Aby ułatwić tę transformację, konieczne są znaczne inwestycje i wsparcie polityczne. Unia Europejska może być liderem poprzez przekierowanie dotacji rolnych na zrównoważone praktyki, egzekwowanie bardziej rygorystycznych przepisów środowiskowych i promowanie uczciwych standardów pracy. Kraje takie jak Dania i Holandia odniosły już sukces dzięki rygorystycznemu zarządzaniu składnikami odżywczymi i innowacjom w rolnictwie.

Nadając priorytet zrównoważonemu rolnictwu, UE może stanowić globalny przykład, promując zdrowsze systemy żywnościowe, chroniąc środowisko i zapewniając sprawiedliwość społeczną.

Duże przedsiębiorstwa rolne często argumentują, że wysokowydajne, intensywne metody uprawy są niezbędne do zaspokojenia globalnego popytu na żywność. Twierdzą oni, że zrównoważone praktyki rolnicze są nieopłacalne i doprowadzą do niedoborów żywności w porównaniu z jest kwestią sporną i wieloaspektową. Chociaż istnieją uzasadnione obawy dotyczące wydajności i skalowalności w niektórych kontekstach, obszerne dowody naukowe i empiryczne sugerują, że przy odpowiednim wsparciu zrównoważone rolnictwo może zapewnić wystarczającą ilość żywności przy jednoczesnym zachowaniu różnorodności biologicznej. Pokonanie tych wyzwań wymaga holistycznego podejścia, które obejmuje reformy polityczne, dostęp do rynku, innowacje technologiczne i globalną współpracę. Zajmując się tymi czynnikami, możliwe jest osiągnięcie równowagi między bezpieczeństwem żywnościowym a ochroną różnorodności biologicznej, zapewniając zrównoważoną i sprawiedliwą przyszłość dla wszystkich.

Przywracanie naturalnych siedlisk, zrównoważona produkcja żywności, monitorowanie degradacji gleby i zrównoważone praktyki, mniej pestycydów, przywracanie siedlisk morskich, terenów podmokłych, ponieważ naturalna odbudowa chroni przed naturalną utratą różnorodności biologicznej. Skutki zmian klimatu, takie jak ekstremalne powodzie, fale upałów, pożary lasów i burze, mogą prowadzić do utraty różnorodności biologicznej. Proponowane działania mają na celu poprawę obszarów leśnych i naturalnych, terenów podmokłych, torfowisk, ulepszonych obszarów morskich, jako środki do wychwytywania i sekwestracji dwutlenku węgla, w kierunku długoterminowych celów neutralności węglowej, poprawy i łagodzenia skutków zmian klimatu oraz naturalnej odbudowy.